เมื่อเรามองหยดน้ำ เราก็เห็นเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ ที่ไม่มีค่าอะไรนัก แต่พอเราเห็นหยดน้ำในรูปนี้ เหตุใดจึงยิ่งใหญ่ มีความสวยงาม มีคุณค่ามากมายนัก นั่นเป็นเพราะเราเห็นมดตัวน้อยตัวหนึ่ง พยายามจะผลักหยดน้ำเล็กๆ ให้กลิ้งไป ด้วยพลังของมดน้อย หยดน้ำกลับหนักดังหินผา ทว่าด้วยความมุ่งมั่นของมดน้อยตัวนี้ มันไม่ยอมแพ้ต่อความยากลำบาก มันพยายามแล้วพยายามอีก ทำให้เราอดที่จะเอาใจช่วยมันไม่ได้ เมื่อหันมามองตัวเรา ที่จริง เราเป็นเพียงเม็ดกรวดเม็ดทรายเท่านั้น เมื่อเทียบกับธรรมชาติผู้ยิ่งใหญ่ แต่มนุษย์เราก็ดิ้นรนที่จะเอาชนะธรรมชาติ ต่อสู้กับดิน น้ำ ลม ไฟ ที่ล้วนแต่มีอำนาจที่พร้อมจะประหัตประหารชีวิตมนุษย์ได้ในพริบตา เราก็ไม่ต่างอะไรกับมดน้อย ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ต้องผลักดันชีวิตไปให้ถึงจุดหมาย แม้ในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์ก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า จุดหมายของตนอยู่ที่ใด แต่ก็นั่นแหละ เมื่อยังมีลมหายใจ เราก็ต้องดิ้นรนไปให้ได้ เหมือนเจ้ามดน้อยตัวนี้นั่นเอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น