วันอาทิตย์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ตักบาตรออนไลน์

เช้านี้ตื่นมาอากาศสดชื่น  เมื่อคืนฝนตกพอเป็นพิธี  ทำให้อุณหภูมิเย็นลงนิดหน่อย  จิตใจสงบ เงียบ เย็น  คนเคียงใจแต่อยู่ไกลส่งสัญญาณชวนกันไปตักบาตร

เช้าวันหยุด ผู้คนหลับใหลอย่างสบาย แม้แต่แมลงก็ยังหยุดส่งเสียงพักผ่อนเอาแรง  ใครคนหนึ่งเดินออกจากบ้านไปด้วยใจมุ่งมั่น เดินไปตักบาตร  แต่ยังไม่วายหนีบไอแพดไปด้วย ซื้ออาหารคาวหวานแล้วกดรูปส่งมาให้คนไกลร่วมอธิษฐานขอพรพระ ให้ส่งใจไปถวายอาหารด้วยกัน ณ อีกภาคหนึ่งของประเทศไทย ...

ทุกวันนี้  เทคโนโลยี่เจริญรุดหน้าไปมาก  ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ถ้าใจไปทางบุญก็สามารถทำบุญได้อย่างง่ายดาย ส่งกระแสจิตไปสัมผัสบุญ เพียงเท่านี้ ก็สร้างความอิ่มเอิบใจอย่างที่สุด กระแสบุญแผ่ซ่านเกิดเป็นพลังต่อลมหายใจไปอีกวัน...
ขอบคุณคนไกลที่ทำให้ระยะทางไม่เป็นอุปสรรคในการร่วมบุญแม้แต่น้อย..สาธุ

วันศุกร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2555

"ยักษ์" มิตรภาพที่ยิ่งใหญ่......ไม่ไปดูแล้วจะเสียดาย

 

ไม่ได้ดูหนังในโรงมาเกือบปี  เมื่อวานมีโอกาสดีๆ ชวนลูกศิษย์ไปดู "ยักษ์"  อีกสิบห้านาทีหนังจะฉายแล้ว จะไปทันมั้ยนะ ในที่สุดก็รีบวิ่งเข้าไปก่อนหนังจะฉายเพียงสองสามนาที ....

ยักษ์  คือ แอนิเมชั่นไทยที่ได้แรงบันดาลใจจากสงครามในเรื่องรามเกียรติ์  ผู้สร้างนำตัวละครเอกสองตัวคือ น้าเขียว (ทศกัณฐ์) กับเผือก ( หนุมาน) มาเป็นเกลอกัน เพราะความทรงจำเลอะเลือน  มิตรภาพของคนทั้งสองทำให้เกิดเป็นความประทับใจ "เพื่อนต้องช่วยเหลือเพื่อน" เมื่อเพื่อนกำลังจะตาย  มีหรือที่เพื่อนอีกคนจะดูดาย  แม้ว่าภายหลังความทรงจำจะกลับคืนมาแล้ว ทั้งสองต่างรู้แล้วว่าตนเป็นใคร  แต่ความเป็นเพื่อนก็ไม่ได้จางหายไป  ในที่สุดเพื่อนเผือกก็ช่วยเอาตัวร้ายออกไปจากน้าเขียว  เราจึงได้ภาพแห่งความประทับใจกลับคืนมาในตอนจบ 

หนังไม่ได้ทำให้เราฟูมฟายน้ำตานองด้วยความซึ้งใจ  แต่หนังทำให้เราขบขัน เสียใจ ซึ้งใจ ร่วมไปกับตัวละครหุ่นกระป๋องเหล่านี้  ไม่มากไป และไม่น้อยไป บทเจรจากลมกล่อมกำลังดี

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ มีแง่คิด เสนอทัศนคติเชิงบวก  ขอบคุณคนไทยที่ช่วยกันสร้างสรรค์ และแบ่งปันสิ่งดีๆ ไม่มีพิษให้แก่เยาวชนไทย  อยากให้เด็กๆ ได้รับรู้เรื่องราวที่งดงามในเรื่อง พร้อมจินตนาการที่ยิ่งใหญ่  ที่สำคัญ...  อยากให้สังคมไทยไม่มียักษ์...สังคมเราจะน่าอยู่มากมายยิ่งนัก  

วันพุธที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2555

มดน้อยใจใหญ่..สู้ไปให้สุดกำลัง


เมื่อเรามองหยดน้ำ เราก็เห็นเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ ที่ไม่มีค่าอะไรนัก  แต่พอเราเห็นหยดน้ำในรูปนี้  เหตุใดจึงยิ่งใหญ่  มีความสวยงาม มีคุณค่ามากมายนัก  นั่นเป็นเพราะเราเห็นมดตัวน้อยตัวหนึ่ง  พยายามจะผลักหยดน้ำเล็กๆ ให้กลิ้งไป  ด้วยพลังของมดน้อย หยดน้ำกลับหนักดังหินผา  ทว่าด้วยความมุ่งมั่นของมดน้อยตัวนี้  มันไม่ยอมแพ้ต่อความยากลำบาก  มันพยายามแล้วพยายามอีก  ทำให้เราอดที่จะเอาใจช่วยมันไม่ได้ 

เมื่อหันมามองตัวเรา  ที่จริง เราเป็นเพียงเม็ดกรวดเม็ดทรายเท่านั้น เมื่อเทียบกับธรรมชาติผู้ยิ่งใหญ่  แต่มนุษย์เราก็ดิ้นรนที่จะเอาชนะธรรมชาติ  ต่อสู้กับดิน น้ำ ลม ไฟ ที่ล้วนแต่มีอำนาจที่พร้อมจะประหัตประหารชีวิตมนุษย์ได้ในพริบตา  เราก็ไม่ต่างอะไรกับมดน้อย  ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ  ต้องผลักดันชีวิตไปให้ถึงจุดหมาย แม้ในความเป็นจริงแล้ว  มนุษย์ก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า จุดหมายของตนอยู่ที่ใด  แต่ก็นั่นแหละ  เมื่อยังมีลมหายใจ เราก็ต้องดิ้นรนไปให้ได้ เหมือนเจ้ามดน้อยตัวนี้นั่นเอง...

วันอังคารที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2555

คุณค่าของการรอคอย

การรอคอยเป็นสถานการณ์หนึ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่อยากประสบ เพราะเป็นช่วงแห่งความทุกข์ทรมาน  ได้แต่ถามว่าเมื่อไรๆๆ จะได้ในสิ่งที่ตนปรารถนา  จะได้ไม่ต้องรอ   แต่ "เวลา" ผู้มีอำนาจแห่งการควบคุมสรรพสิ่งกลับนิ่งเฉย  ไม่มีคำตอบใดๆ ปล่อยให้คนถามพลุ่งพล่านใจ  มองเวลาเดินผ่านไปอย่างเชื่องช้า   บางทีถึงกับทุรนทุราย

หากเมื่อได้สุขสมดังปรารถนาแล้วนั่นแหละ จึงได้เห็นคุณค่าแห่งการรอคอย  ยิ่งสิ่งใดได้มายากเย็น  รอแล้วรออีก ก็ยิ่งเพิ่มคุณค่าของสิ่งนั้น  หิวแทบตาย แต่ต้องรอ  อาหารนั้นสุดแสนที่จะอร่อยเหลือหลาย  เพราะที่แท้ การรอคอยนั้นหอมหวาน  เวลาบ่มไม้ผลให้สุกงอมควรค่าแก่การรอคอย   เวลาทำให้เกิดเป็นความร่วมมือร่วมใจกันทำงาน  เวลาทำให้เราลืมความทุกข์ยากในอดีต   เวลายังบันดาลอะไรอีกหลายอย่างให้เราปลดเปลื้องจากความทุกข์  และได้พบกับความสุข  หากเมื่อใดที่ท่านทุกข์  เวลาก็จะเป็นเครื่องบรรเทาใจให้คลายทุกข์  หากเมื่อใดที่ท่านสุข  เวลาจะคอยเตือนให้ท่านอย่าประมาท  เพราะความสุขก็พร้อมจะจากไปกับกาลเวลาเช่นกัน 
ขอบคุณ"เวลา" ที่ทำให้เราเรียนรู้คุณค่าของการรอคอยอย่างแท้จริง

วันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ต้นเดือนกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่

เดือนตุลา เป็นเดือนแห่งการเปลี่ยนแปลงของใครๆ หลายคน  เป็นฤดูกาลแห่งการเกษียณอายุราชการ เป็นช่วงผันผ่านของการเกษียณก่อนอายุราชการ  เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านของอีกหลายชีวิตที่เกี่ยวข้องกับงบประมาณแผ่นดิน  และเป็นช่วงการย่างเข้าสู่ชีวิตใหม่ของสายฝน ที่กำลังโปรยปราย ในนามของพายุแกมี

การเริ่มต้นเป็นสถานการณ์ที่ท้าทาย ใครหลายคนไม่กล้าที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ใช้ชีวิตอดทนไปกับสิ่งเดิมๆ อย่างคุ้นเคย เพราะกลัวการปรับเปลี่ยน กลัวที่จะต้องเปลี่ยนแปลง  แท้จริงแล้ว การเริ่มต้นช่างเป็นเรื่องที่สวยงาม เป็นภาวะที่กล้าหาญ และพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ท่ามกลางความหวังว่า การเริ่มต้นจะนำไปสู่ชีวิตที่ดีกว่าที่ผ่านมา

การเริ่มต้นไม่เพียงแต่จะมาพร้อมกับความหวังเท่านั้น  แต่ยังก่อให้เกิดแรงบันดาลใจ และสร้างทัศนะในเชิงบวกอีกด้วย

ขอบคุณโอกาสที่ทำให้มีการเริ่มต้นชีวิตใหม่  ...ในเดือนตุลา